Генадзь Пятровіч Мішчук нарадзіўся 25 студзеня 1970 г. у вёсцы Вотчына Маларыцкага раёна Брэсцкай вобласці. У 1987 г. закончыў Ляхавецкую сярэднюю школу. Пасля тэрміновай службы ў Савецкай арміі (служыў у Туркменіі і Узбекістане) у маі 1990 г. паступіў на курсы мастакоў-афарміцеляў, затым працаваў у мясцовым калгасе «Новы шлях». З 1995 г. служыў на пажарным аварыйна-выратавальным пасту в. Макраны, у 2014 г. выйшаў на датэрміновую пенсію.

Мікалай Іванавіч Навумчык нарадзіўся 8 снежня 1970 г. у вёсцы Зарэчка Драгічынскага раёна Брэсцкай вобласці. У школе любіў літаратуру, з цікавасцю пісаў сачыненні, двойчы стаў пераможцам рэспубліканскага конкурсу сачыненняў «Самы цікавы дзень лета». З пятага класа супрацоўнічаў з раёнкай «Запаветы Леніна», дасылаў допісы ў газету «Піянер Беларусі».

Літаратурнае жыццё Маларыцкага раёна Брэсцкай вобласці да 1960-х гг. было сціплым. Першая літаратурная старонка ў раённай газеце з’явілася 12 кастрычніка 1960 г., дзе былі змешчаны вершы Івана Мельнічука, Васіля Жуковіча, І. Сцяпанава, нарыс Сцяпана Крываля. Звычайна некалькі вершаў мясцовых аўтараў друкаваліся пад простай рубрыкай — «Літаратурны куток». Але ў 1960-я гг. на Маларытчыне з’явілася суквецце талентаў: Яраслаў Пархута, Мікола Купрэеў, Аляксей Філатаў, Сцяпан Крываль.

У першыя днi Вялікай Айчыннай вайны ў невялікую вёску Зялёныя Буды Маларыцкага раёна Брэсцкай вобласці дабраліся дзесяць воінаў Чырвонай арміі. Параненыя, трапіўшы ў акружэнне, не маглі дайсці да ваюючых частак. Жыхары вёскі сустрэлі іх як родных, дапамаглі з ежай і вопраткай, выхадзілі, паставілі на ногі.

Васіль Фядосавіч Юхімук нарадзіўся 26 студзеня 1954 г. у вёсцы Лукава Маларыцкага раёна Брэсцкай вобласці. Працоўную дзейнасць пачаў у 1971 г. паляводам калгаса «Чырвоны партызан», затым служыў у Савецкай арміі. У 1981 г. скончыў Беларускую дзяржаўную сельскагаспадарчую акадэмію, атрымаў дыплом інжынера-механіка. У 1984–1989 гг. працаваў вызваленым сакратаром партарганізацыі калгаса «1 Мая» Маларыцкага раёна.

Першае кароткае ўпамінанне аб царкве ў в. Хаціслаў Маларыцкага раёна Брэсцкай вобласці адносіцца да 1668 г. У 1799 г. (па іншых звестках — у 1752 г.) пабудавана драўляная царква ў гонар Святога Праабражэння Гасподняга.

Іван Трафімавіч Смаль нарадзіўся 19 кастрычніка 1892 года ў вёсцы Ляхаўцы Маларыцкай воласці Брэсцкага павета Гродзенскай губерні (цяпер Маларыцкага раёна Брэсцкай вобласці) у сялянскай сям’і. Працаваць пачаў з чатырнаццацігадовага ўзросту — з 1906 года быў рабочым лясніцтва. У пошуках лепшай долі выехаў у ЗША. Праз нейкі час вярнуўся, пачалася Першая сусветная вайна, у 1914 годзе быў прызваны ў Рускую армію.

Платон Васiлевiч Саевiч нарадзiўся 30 лiстапада 1892 года ў вёсцы Раматова Брэсцкага павета (цяпер Старое Раматова Маларыцкага раёна Брэсцкай вобласцi) у сялянскай сям’i. Вучыўся ў народным вучылiшчы ў суседняй в. Велiкарыце. У 1907 годзе паступіў у Свiслацкую настаўнiцкую семiнарыю, дзе стаў адным з лепшых вучняў. Пасля заканчэння семінарыі ў 1911 годзе настаўнiчаў у в. Рыбнае Кобрынскага павета.

У час Вялікай Айчыннай вайны нямецка-фашысцкія захопнікі здзейснілі шмат злачынстваў на часова акупіраванай тэрыторыі Савецкага Саюза. Неад’емнай часткай акупацыйнай палітыкі фашысцкай Германіі было планамернае знішчэнне народаў. Пад выглядам барацьбы з партызанамі акупанты праводзілі карныя аперацыі супраць мірнага насельніцтва і масава знішчалі яго. За час акупацыі Беларусі фашысты спалілі разам з жыхарамі 628 вёсак.

Да 20-годдзя Вялікай Перамогі ў СССР актывізаваўся грамадскі рух за захаванне памяці аб Вялікай Айчыннай вайне. Паявіліся шматлікія манументы, помнікі, мемарыялы, у тым ліку курганы, якія вядомы з глыбокай старажытнасці як форма ўшанавання памяці памерлых.